Original title:
Dramaturgický a estetický vývoj principu Deux ex machina ve vybraných dílech Pierra Corneille a Jeana Racina
Translated title:
Dramaturgical and Aesthetical Development of Deux ex Machine in Selected Works by Pierre Corneille and Jean Racine
Authors:
Balucha, Martin ; Šuman, Záviš (advisor) ; Voldřichová - Beránková, Eva (referee) Document type: Master’s theses
Year:
2016
Language:
fre Abstract:
[eng][cze] The present study focuses on a theatrical principle known as a Latin calque Deus ex machina meaning "God from the Machine". Although this plot device used to resolve a seemingly unsolvable problem is already mentioned in the Aristotle's Poetics, its application and understanding keeps developing. Moreover, the status of Deus ex machina among other theatrical constraints changes as well. The aim of this M.A thesis is to describe the evolution of this particular theatrical device in terms of aesthetics and dramaturgy of the 17th Century French Tragedy. The first part of the study is dedicated to a theoretical analysis of Deus ex machina. Therefore, we introduce the opinions of three French classicist theorists, namely Jean Chapelain, abbé d'Aubignac and Hippolyte-Jules Pilet de La Mesnardière. In each of these theoretical works the theatrical device is analysed in the context of individual dramaturgical doctrines as well as in a close correlation with other theatrical rules. In the second part of the work we study the practical integration of Deus ex machina in six selected tragedies dealing with the legends on Iphigenia and Medea. In the entire work Deus ex machina is described mainly in the context of other "irrational" elements of the plot as they represent an inevitable part of a tragic action. Powered by...Práce je věnována divadelnímu principu, který se tradičně označuje latinským názvem Deus ex machina - tedy bůh na stroji. Ačkoliv je tento způsob ukončení tragického děje zmíněný již v Aristotelově Poetice, neustále se mění jeho využití a chápání. Rovněž se obměňuje i statut, který Deus ex machina má v rámci dramatických pravidel. Cílem této práce bude popsat vývoj tohoto divadelního prvku, a to jak z dramaturgického, tak i z estetického hlediska. První část práce se zaměřuje na teoretický rozbor Deus ex machina. Postupně představujeme názory tří francouzských "klasicistních" teoretiků, jmenovitě Jeana Chapelaina, abbé d'Aubignaka a Hippolyte- Julese Pilete de La Mesnardièrea. V každé z těchto teoretických pasáží se zmíněnému divadelnímu postupu věnujeme jednak v rámci jednotlivých dramaturgických doktrín, jednak v úzké souvislosti s ostatními dramatickými pravidly. Druhá část práce se zabývá praktickým využitím Deus ex Machina v šesti vybraných tragédiích, jejichž náměty čerpají z mytologických příběhů o Ifigénii a Médei. V celé práci divadelní prvek Deus ex machina rozebíráme především v rámci dalších iracionálních jevů, jejichž použití je nedílnou součástí tragického vylíčení děje. Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
Keywords:
bienséance (suitability); Deus ex machine; ressemblance (resemblance); vraisemblance (credibility); bienséance (přiměřenost); Deus ex machina; ressemblance (podobnost); vraisemblance (věrohodnost)
Institution: Charles University Faculties (theses)
(web)
Document availability information: Available in the Charles University Digital Repository. Original record: http://hdl.handle.net/20.500.11956/82800