Original title:
Skutečný záměr Číny v Africe: Srovnání s EU ve světle neokolonialismu
Translated title:
The Real Intention of China in Africa: Comparison with the EU in the light of neo-colonialism
Authors:
Kucukbakkal, Eylul Maral ; Kučerová, Irah (advisor) ; Bejkovský, Jan (referee) Document type: Master’s theses
Year:
2021
Language:
eng Abstract:
[eng][cze] In recent years, while China has become one of the global power in the world, it has also been accused of its activities, and some of them have been referred to bear neocolonial intention in Africa. While China has also increased its engagement in the South American and Asian countries in the last two decades, its engagement in Africa has led to more concerns in the world due to the claims on China's neocolonial activities and exploitation of African resources. On the other hand, African countries have also started to form a much deeper relationship with China, especially after 2000. One of the main reasons for the development of this relationship has been China's non-interference principle within its 'Soft Power' policy and its emphasis on 'South-South' solidarity against the EU's 'North-South' relationship in Africa. Consequently, China has increased its development policy with no-strings-attached aids and loans to Africa. However, this increasing engagement raised a serious question as to whether China's activities purely target African countries' improvement or those are self- interested activities. As a result, in light of these arguments, this thesis attempts to analyze China's development policy and shed light on the claims of neocolonialism with the comparison of the EU's development policy...Zatímco v posledních letech se Čína stala jednou z globálních mocností na světě, byla také obviněna ze svých aktivit a u některých z nich se uvádí, že se v Africe nesou v neokoloniálním úmyslu. Přestože Čína v posledních dvou desetiletích také zvýšila angažovanost v jihoamerických a asijských zemích, její aktivity v Africe vedly k většímu znepokojení ve světě kvůli projevům neokoloniálního chování Číny a využívání afrických zdrojů ve svůj prospěch. Na druhou stranu si africké země také začaly s Čínou vytvářet mnohem hlubší vztahy, zejména po roce 2000. Jedním z hlavních důvodů pro rozvoj tohoto vztahu byl princip čínského nezasahování do vnitřních záležitostí afrických států v rámci její politiky "měkké síly" a její důraz na solidaritu "Jih-Jih" oproti vztahu EU "Sever-Jih" v Africe. V souladu s tím Čína zvýšila svou rozvojovou politiku prostřednictvím nepodmíněné pomoci a půjček do Afriky. Tato rostoucí angažovanost však vyvolala vážnou otázku, zda se čínské aktivity čistě zaměřují na zlepšování afrických zemí, nebo jde o činnosti prospěšné vlastním zájmům Číny. Výsledkem je, že ve světle těchto argumentů se tato práce pokouší analyzovat čínskou rozvojovou politiku a osvětlit tvrzení o neokolonialismu při srovnání rozvojové politiky EU v Africe.
Keywords:
Africa; China; Competition; Cooperation; Economic Colonization; Europe; Investments; Neocolonialism; Trade
Institution: Charles University Faculties (theses)
(web)
Document availability information: Available in the Charles University Digital Repository. Original record: http://hdl.handle.net/20.500.11956/127195